Nous avons toujours nos rêves de toucher les inaccessibles.
–auteur onbekend
Al gedurende enkele jaren waren we op elke vakantie aan het huisjes kijken, een verlangen naar een ander leven. De rust, de mooie natuur, de ruimte, geen stress, en nog betaalbaar dat waren zaken die ons aanspraken in de Morvan. De streek waar we voor het eerst kwamen, aangestoken door de passie voor Cajun en Zydeco muziek, en Saulieu was 25 jaar lang een stadje waar die cultuur van muziek, dans en lekker eten de toon zette. De Franse omgeving leende zich wonderwel voor de Louisiana cultuur alsof die twee voor elkaar geschapen waren.
Maar het gras was niet groener aan deze kant, het festival is nu na 25 edities een mooie herinnering. Het gras in de streek is echter zo groen als ooit tevoren, de schoonheid gevoed door het lokale weer blijft aanlokkelijk vooral als je droom perfect past binnen deze schoonheid.
In dit geval praat ik even voor mijzelf, gezondheid is namelijk het kostbaarste bezit, iets waar helaas de meeste mensen pas over nadenken als die gezondheid hen begint te ontglippen en zelfs dan zitten de meesten vast geroest in hun gewoontes.
Sinds ik over gezondheid ging nadenken, schrijven en radio programma’s / podcasts ging maken heb ik stap voor stap mijn leefstijl veranderd, of eigenlijk aangepast aan het jachtige leven. Nu 67,5 jaar en sinds mijn 66 ste met ‘pensioen’ blijft dat werk mij achtervolgen en stond de droom nog steeds ‘in de wachtrij’ om ter zijner tijd uitgevoerd te worden.
Het huis stond 26 maanden te koop maar dat wilde niet lukken, het hoe en waarom is nu niet belangrijk meer. We kregen een tip van een kennis om te gaan verhuren om onze droom ten uitvoer te kunnen brengen. Het huis werd een beetje kleiner maar de droom nog net even groot.
De spreuk op mijn bureaublad van de computer was de leidraad; “Alles wat ik nodig heb komt naar mij toe in de volmaakte volgorde van tijd en ruimte”
De laatste week van Oktober 2019 was het zover, de plannen om te gaan verhuren waren in werking gezet en de hoogste tijd om een nieuw dak boven het hoofd te gaan zoeken in de Morvan. Gewapend met een lijstje te bezoeken huisjes die we gevonden hadden op het versnipperde makelaarslandschap in Frankrijk.
Het ultieme doel; Een ‘blauwe zone’ te creëren waar “GEZONDHEID” met hoofdletter geschreven kan worden. Schone lucht, weinig tot geen elektrosmog en voldoende land om de eigen biologische voedselproductie ter hand te kunnen gaan nemen. Ik schreef over het blauwe zones fenomeen al:
Als je een hoge leeftijd in goede gezondheid wil bereiken moet je ook hoog inzetten.
Dat ik de lat hoog heb gelegd met de gezondheid is de vaste lezers van mijn websites wel bekend. Minimaal 100 jaar met kwaliteit van leven. Dromen dus om het onbereikbare aan te raken.
Slechts weinigen is het ‘gegeven’ om dat doel te bereiken, maar je kunt overal lezen wat je kan doen om dat doel te bereiken. In de voetstappen treden van de mensen die dat doel als vanzelfsprekend achten. Ergens in januari 2020 gaan we van start op het onderstaande stekje.
Dat gaat dus het begin worden van een nieuwe reis, nieuwe dromen, werk aan de winkel, nieuwe vrienden maken en vooral die oude passie van cajun en zydeco muziek blijven voeden.
