Bij Tanja kregen we het idee om onderstaande ongeluk in scene te zetten, het begint een bezienswaardigheid te worden met ongekende mogelijkheden voor ons, ….
Dé ‘confinement / lockdown’ lokker
Het confinement, de opsluiting van burgers voor een niet bestaand virus loopt nu eind april voor het derde termijn gelukkig weer op zijn einde. Sinds een paar weken kun je dit schouwspel recht voor onze tuin aantreffen. Iedereen heeft het erover, mensen komen er speciaal naar kijken, steken de straat over, komen hier omkeren of nemen een foto. Ze groeten ons vriendelijk of maken een praatje
Zondagochtend 26-04 ook weer. Twee fietsers, ik riep vanuit de keukendeur; “Notre attraction touristique”. Het antwoord kwam in het Nederlands met een vreemd dialect; “Oh jullie zijn Nederlanders”.
We liepen naar de tuinpoort toe en wisten als snel dat het Engelsen waren die in de nabijheid waren neergestreken recent na hun pensioen. Maar vanwaar dan de Nederlandse taal kennis?
Hebben jullie zin in koffie, een kleine driekwartier later fietsten ze weer verder. We gaan nog wel een keer hallo zeggen bij hen en eens te meer blijkt dat een beetje vriendelijkheid deuren opent. Tijdens het confinement / lockdown blijkt het een uitstekende lokker te zijn om met mensen in contact te komen. We houden nu de ogen open of we nog zo’n idee tegen gaan komen, een attractie is natuurlijk wat mager.
Hierboven deed ik natuurlijk een gewaagde uitspraak, of niet? Het niet bestaande virus?
Waarom wordt de ene mens ziek en de andere niet ?
Als ’n levende virus niet bestaat, is vaccinatie dan hocus pocus?